حسام وشرين الجزء التاسع

[size=21]الحلقة الثالثة و العشرين

حدث الاصطدام فى جزء من

الثانيه ، لم يكن ممكنا تلافيه بحال

، مما ادى لانقلاب السياره

الصغيره ، بينما لاذت السياره

النقل بالفرار ، ارتج شريف الذى

كان نائما فى الكرسى الخلفى

بشده و صدم راسه بمسند الباب

، مما اصابه بالاغماء ، اما

شيرين فقد انفتحت الوساده

الهوائيه امامها هى و حسام فى

نفس اللحظه .

فلم تصب فى الحادث ، لكن حدث

لها ما يشبه الصدمه و اضطر

حسام ان يقطع الوساده الهوائيه

بنصل صغير فى ميدالية مفاتيحه

حتى يحررها من ضغط الوساده

الهوائيه على صدرها ، اذ كان

كرسيها قريبا جدا من المقود و

اصبحت من جراء هذا الضغط

فى حاله يرثى لها و عاجزه عن

التنفس بصوره طبيعيه .

نزل حسام مسرعا من السياره و

كانت السيارات قد بدات فى

التوقف للمساعده ، فحمل شيرين

حملا ، و وضعها فى الكرسى

بجوار السائق ، و اغلق الباب ،

و فتح باب السياره الصغيره

عنوه ، و اخرج منها المصاب ،

و ساعد بعض الشباب فى وضعه

فى احداها ، وفى اثناء ذلك

وصلت سيارة دوريه للشرطه

كانت فى المنطقه ، و سالوا عمن

كان يقود السياره الشيروكى وقت

الحادث ، فاجاب حسام بانه هو

قائدها ، و طلب الاسراع فى انقاذ

المصابين الذين نظر لهم الضابط

فى لحظتها و حمد حسام الله انه

نقل شيرين الى المقعد المجاور

للسائق ، و ساعده رجل الشرطه

فى نقل شريف الذى كان لازال

فاقداً الوعى ، و شيرين التى

كانت فى حاله يرثى لها ، و

انطلقت سيارة الشرطه و خلفها

سياره احد الشباب التى كانت

تحمل المصاب لاقرب مستشفى

لاسعافهم ، و كان يبدو على قائد

السياره الصغيره انه نزف الكثير

من الدماء و حالته خطره .

و فى اثناء ذلك اتصل حسام

بهشام بك ، و اخبره ان حادثا

بسيطا قد وقع ، و انهم كلهم فى

الطريق للمستشفى ، هلع الرجل

على ولديه و امر سائقه بعكس

الاتجاه و العوده لمكان المستشفى

كما وصفه له حسام .

و فى المستشفى ، دخل شريف

غرفه عاديه للكشف و كذلك

شيرين ، اما المصاب فدخل

العنايه المركزه

و كان تشخيص الطبيب لحالة

شيرين ، صدمه عصبيه ، اما

شريف فاغماءته كانت بسيطه و

قرر الطبيب انه بسبيله للافاقه

منها

و سال الضابط حسام عما حدث ،

حكى له حسام ما حدث بالتفصيل

، و زاد عليه رقم السياره النقل

التى فرت من مكان الحادث ، و

كان الشاب الشهم الذى ساعده قد

التقطها و دونها على موبايل

حسام

الضابط : انت اللى كنت سايق
حسام : ايوه يا فندم انا
الضابط : فين رخصك ؟
تذكر حسام فى هذه اللحظه ان

رخصته فى سيارته بالقاهره

و اجاب : هى مش عربيتى انا ضيف و صاحب العربيه تعب و كان عايز ينام ، فسقت مكانه و رخصتى مش معايا انا كنت سايبها فى عربيتى فى مصر
لم ينتظر الضابط اكثر من ذلك ،

و قبض على حسام ، و طلب منه

التوجه معه للقسم

فاستسمحه حسام فى ان ينتظر

حتى يصل اهل شيرين لانها

كانت ذاهله تماما و عاجزه عن

النطق .

ارسل الضابط للدوريات و

البوابات مواصفات السياره النقل

، لضبطها و احضارها ، و قرر

الانتظار قليلا مع حسام

وخلال ربع الساعه كان اهل

شيرين قد وصلوا جميعا ، و امها

فى حالة انهيار

هشام : ايه يا حسام يا بنى ، شيرين و شريف جرالهم حاجه ؟ و انت رايح فين ؟
حسام : ان شاء الله خير ، الدكتور طمنا انها بسيطه باذن الله ، انا حاضطر امشى مع الضابط عشان الاجراءات
هشام : ليه يا بنى انت مالك ، مش شريف اللى كان سايق ؟
رد حسام متلعثما و كان الضابط الى جواره : لا لا يا عمى ، انا اللى كنت سايق ، و ..
لم تدعه ام شيرين يكمل اذ هجمت

عليه و خمشت وجهه باظافرها و صاحت :
موتتهم الاتنين ، منك لله يا شيخ ، و انا اللى كنت باقول حاتسعد بنتى ، تقوم تقصف عمرها هى و اخوها كمان ، حرام عليك ، حرام عليك
ذهل هشام مما فعلت زوجته و

اضطر لتكتيفها و ابعادها عن

حسام الذى تركها تهاجمه و لم

يرفع اصبعا لرد هجومها عليه ،

فقد كان هو الاخر خائفا على

شيرين ، و لا يهتم بما قد يحدث

له ، قدر اهتمامه بها .

و مضى حسام مع الضابط وهو

يتصل باحد اصدقائه فى القاهره

، طالبا منه احضار رخصته من

داخل السياره ، دون اشعار امه

بالقلق

و لكن هيهات ، لقد كانت امه تعلم

ان لديه ميعادا مع رئيس القسم

بالكليه ، لاستيفاء اجراءات

البعثه ، و تعلم انه قادم اليوم لا

محاله ، و اعدت له الغداء و

البذله التى طلبها ، ليجرى بها

المقابله مع الدكتور

لذا تضاعف قلقها عندما طلب

صديقه المفتاح لاحضر الرخص

، لكن صديقه كذب عليها و

اخبرها ان حسام كان يقود

السياره بدون رخصه و انه

موجود قريبا من المنزل فى لجنه

مرور عاديه و يريد رخصته

ازداد الامر سوءً بوفاة المصاب

فى الحادث ، و اصبح لزاما على

حسام العرض على النيابه ، و

تحقيقات طويله لذلك كان لابد من

الاتصال بوالدته لطمانتها ، و هذا

ما فعله و طلب اليها ان تسال

عن شيرين و اخاها و كذلك ان

تحدث رئيس القسم فى الهاتف و

تطلب ارجاء المقابله يومين حتى

يفرج عنه ، و قضى ليلته فى

القسم مسهداً ، لا يدرى ماذا حدث

لحبيبته ، و لا ماذا سيكون

مصيره و مصير بعثته بعد هذه

القضيه التى لم تكن فى الحسبان

اما عائلة الحديدى فكانت فى حاله

يرثى لها ، فما ان افاق شريف

حتى وجد امه تبكى على مقربه

منه و تقبل يديه و وجهه ، و

تحمد الله على سلامته ، و افاق

غير متذكر للحظة الاصطدام ،

كل ما يذكره انه كان نائما فى

الكرسى الخلفى ثم اضاف:
انا متهيالى يا ماما مش حسام اللى
كان سايق ، ايوه ، شيرين اللى
ساقت ، انا مارضتش اطلب من
حسام يسوق عشان ما احرجوش
، لكن شيرين واخده على
عربيتى و ياما ساقتها ، يمكن هو
طلب يسوق شويه عشان يريحها ؟ انا السبب فى ده كله ، فين شيرين ؟
كانت شيرين نائمه بعد حقنه

مهدئه اعطاها لها الطبيب ، و

قناع الاكسجين على وجهها ، و

قد تحول وجهها الى اللون

الابيض

لم يكن بها اصابات ظاهره ، لكن

طبيبها الخاص جاء بناء على

طلب هشام بك ، و بعد كشف

سريع عليها ، قرر ان حالة قلبها

اسوا ما يكون الان ، و انها لن

تستطيع الانتظار لاجراء الجراحه

، بل يجب ان تجريها فى خلال

ايام قليله ، لان عضلة القلب

اصبحت اضعف من ان تحتمل

الانتظار، و لم تعد مشكلة الصمام

هى مشكلتها الرئيسيه ، بل

ضعف عضلة القلب نفسها .

هشام : انا عارف يا دكتور ان دلوقتى ممكن نغير القلب كله ، انا ممكن ادفع كل ما املك ، عمرى كله ، عشان انقذها
الطبيب : ايوه بس نقل القلب ده بيكون فيه طابور مرضى منتظرين ، لما حد يتوفى و يتم حفظ قلبه بطريقه معينه ، و بعد وقت قصير من وفاته ، و الكلام ده موجود فعلا فى امريكا ، بس الاولويه للمواطنين الامريكيين نفسهم اللى بيشملهم التامين الصحى هناك
و فى خلال دقائق كانت شاهى

اتصلت بزوجها فى امريكا و

حجزت المستشفى و الاطباء ، و

ساهم شوكت باجراءات التاشيره

و الفيزا

لم ينتبه احد ان شيرين بدات فى

الافاقه و سمعت طرفا من

الحديث

هزت راسها يمنه و يسره طالبه

ازالة القناع عن وجهها ، الذى

اغرقته الدموع ، و سالت عن

اخاها و عن حسام

الام : الحمد لله هما بخير يا شيرين ، منه لله بقه اللى كان السبب
شيرين : مين يا مامى اللى كان السبب ؟ هما مسكوا سواق العربيه النقل
الام : نقل ايه ؟ انا قصدى حسام، اللى مالوش فى السواقه ده ، و كان حايضيعك منى انتى واخوكى
شيرين : مين قال حسام اللى كان سايق ، و ايه موضوع قلبى ده ، انا سمعتكم بتقولوا عمليه ، مامى انا مش فاهمه حاجه
الاب : قلبك بخير يا حبيبتى ، بس احنا مضطرين نسافر امريكا عشان نعمل عمليه صغيره
شيرين : عملية ايه ، انا فاكره كويس انى ما انصابتش فى الحادثه خالص ، و كل الخبطه كانت فى العربيه ، و انا فاكره حسام وهو بيقطع الايرباج ،
و فاكره كمان ...اه
ااااه يا حبيبى يا حسام
فاكراه و هو بيشيلنى و يقعدنى فى الكرسى بتاعه
كان بيعمل كده عشان يقول انه هوه اللى كان سايق
كنت حاسه ساعتها ان الهوا تقيل و مش قادره اتنفس و لا اتكلم خالص ، عشان كده ما اعترضتش على حاجه
اصفر وجه ليلى حين سمعت هذا الحديث

و صاحت : يا حبيبى يا بنى ، ظلمتك ، شوف محامى يا هشام و لا حد يلحق الولد ، ده بايت من امبارح فى القسم
شيرين : قسم ؟ يا ناس ردوا على ، حسام فى القسم ليه ؟
هشام و هو يحدج زوجته بنظره قاسيه : مش حادثه يا شيرين و فيها مصابين ، لازم اللى سايق يتم استجوابه يا بنتى
شيرين : و حسام ماله بالموضوع يا بابى ، شيلو الكانولا دى من دراعى ، انا رايحه اطلعه من القسم حالا ، حاقول انى انا اللى كنت سايقه ، ده عنده معاد مع رئيس القسم عشان يسافر البعثه ، حرام مستقبله حايضيع
...... و تداعى صوت شيرين و

ازداد ضعفا و هى تردد ،

حرام حرام حرام

لم تقو شيرين على الحركه ، و

عادت لوضعها فى الفراش

مرغمه ، و قامت الممرضه

باعادة تثبيت قناع الاكسجين على

وجهها

اتصل هشام بالشئون القانونيه فى

شركته ، و طلب ارسال محامى

لحسام ، و اخراجه من الحبس

باى ثمن ، و لم يدر كيف فات

عليه ان يفعل هذا من فرط قلقه

على شيرين .

فوجىء حسام بالضابط ينادى

عليه باحترام شديد ، بعد ان

جاءت هيئه كامله من المحامين

احدهم كان لواء شرطه سابق ، و

الاخر كان استاذا للحقوق

و تم دفع الكفاله و الافراج عن

حسام ، بضمان محل اقامته

و طلب منه الضابط وديا عدم

السفر فى اي مكان خارج البلاد

، قبل ان يتم الحكم فى القضيه

حسام : بس انا عندى بعثه للخارج فى خلال شهر من دلوقتى ، ارجوك ، انا حكيت لك على اللى حصل و فى شهود ، و نمرة العربيه النقل معاك
المحامى : طيب ارجوك تثبت عندك شهادة الشهود ، انه سائق النقل هو سبب الحادث ، و رخص موكلى مع حضرتك عشان تتاكد انه معاه رخصه ، بس هى الظروف اللى اجبرته يسوق يومها ، كمان انا عايز عنوان المتوفى الله يرحمه عشان نتفاهم مع عائلته بخصوص التعويض ، اى تعويض يطلبوه حايتم دفعه .
الضابط : ايوه بس فى شهود برضه شهدوا ان اللى سايق العربيه كانت واحده ست مش راجل
حسام : لا طبعا ، انا اللى كنت سايق و انا مصر على اقوالى ، و عايزنى ارجع تانى الحجز ما عنديش مانع
المحامى : لا يا دكتور حسام ، حضرتك مش لازم ترجع الحجز و لا اي حاجه ، و ان شاء الله القضيه تنتهى بشهادة الشهود ، اللى حاندور عليهم و نجيب عناوينهم باذن الله ، و بتنازل اهل المتوفى ، هشام بك مش عايز حضرتك تحمل هم
غمغم حسام : كويس انه افتكرنى اصلا ، و الله انا كنت فاكر حايعدمونى قبل ما حد يفتكر يخرجنى من هنا
و خرج حسام من القسم و كل

همه الاطمئنان على شيرين ،

لذلك توجه للمستشفى القريب اولا

، قبل ان يذهب لبيته[/size]

[size=9][size=21]الحلقة الرابعة و العشرين

كانت شيرين قد افاقت ، و عرفت

حقيقه مرضها ، و السبب

الرئيسى لمعاناتها من الحقن و

الادويه التى كانت تزعم امها انها

مقويه طوال تلك السنوات ،

وفهمت لماذا كانت امها تفرغ

الحبوب فى عبوات صغيره بدون

بادج ، كما ادركت ايضا سر

موافقه اباها و امها على الخطوبه

سريعا لحسام ، بعد موقفهم

الرافض له ، و كذلك تاكدت ان

حياتها باتت مهدده

مما جعلها تطلب من شهيره ،

مساعدتها فى ابعاد حسام بكل

الطرق عنها ، انها لا تريد ايلامه

اكثر مما فعلت ، خاصة بعدما

علمت بما فعلته امها معه

كذلك طلبت من والدها رد ثمن

هديته و شبكته اليه ، اذ انها لن

ترضى له الخساره فى ثمن

الماس ، ان هى اعادتة اليه ، لكن

الحقيقه انها كانت متمسكه بهذا

القلب الماسى و هذه الدبله الذهبيه

اكثر من تمسكها بحياتها ذاتها ،

و كانت تود لو كتب الله عليها

الموت ، ان تموت و هى ترتدى

دبلته ، و قلبه الماسى

كما انها لن ترضى الغش و

التدليس و مواصلة اخفاء حقيقة

مرضها ، أو على احسن

الفروض اجباره على الزواج

منها بدافع الشهامه او الشفقه .

و حتى ان لم يكن بدافع الشفقه ،

حتى لو كان يحبها فعلا لدرجة ان

يتحمل مرضها ، هل ترضى له

ان يترك فرصته فى هذه البعثه ،

ليرافقها فى رحلة علاج مشكوك

فى نجاحها ؟

هل تحرم امه السيده الصابره

الطيبه من ان ترى ابنها سعيداً

بنجاحه العلمى ، و بزواجه ، و

باولاده ؟

لا ، ابدا لم يكن الحب انانيه ، و

حبها لحسام كان يسمو فوق حب

الامتلاك ، كانت تحبه كانه طفلها

، و تخاف عليه ، و قررت

ستترك حسام ، قبل ان تسافر ،

الان

اتصل المحامى بهشام بك و ابلغه

بخروج حسام ، و انه توجه

بالسياره التى بعثها هشام بك

لتقله الى المستشفى حيث توجد

شيرين و العائله

طلبت شيرين من شهيره التى

كانت تلازمها فى المستشفى ، ان

تساعدها على ابعاد حسام باى

طريقه ، من اجل مصلحته ، و

من اجل شيرين ايضا ، لقد احبها

و هى فى قمة القوه ، و لا تريد

له ان يراها فى غاية الضعف

تستجدى حبه و عطفه ، و لو

كتب الله لها الشفاء ، وفتها فقط

ستطلعه على الحقيقه ، ان كان

لازال يجد فى قلبه مكانا لحبها

وافقت شهيره اختها على ما

طلبت و هى تعلم بالالم الذى

يعتصرها ، بينما لم تعلق امها

بكلمه ، فقد كانت شيرين توجه

لها نظرات عتاب قاسيه ، لم

تستطع معه الام ان تتكلم

و حين جاء حسام للمستشفى

نزلت شهيره للاستقبال لتراه ،

حيث طلبت ابلاغها بحضوره

حين ياتى

قابلته شهيره بوجه صلب و بارد

، فى الوقت الذى كان قلبها

يتمزق من اجله ، و طلب اليها

رؤية شيرين ، لكن بناء على

خطتها مع شيرين ، طلبت اليه الانصراف قائله :
معلش يا حسام ، امشى دلوقتى عشان شيرين مش عايزه حاجه تربطها بالحادثه ، هى خايفه موت لحسن يقبضوا عليها و يبهدلوها فى الاقسام ، وهى مش حمل بهدله ، لكن بابى و مامى بيشكروك على الشهامه دى و مامى بتعتذر ان كانت اساءت ليك عشان هى ما كانتش تعرف
حسام : شهامه ؟ بيشكرونى ؟ انتى بتتكلمى ازاى يا مدام شهيره ؟ شيرين دى انا ، يعنى اللى يمسها يمسنى انا الاول ، و اعتقد يعنى البوليس مش مالى المكان ، و من معلوماتى عن جوز حضرتك انه ممكن يتصرف و يسجننى بدالها لو هو عايز حتى من غير ما اعترف
شهيره : ايه ده يا حسام ، انت حاتغلط فى شوكت بيه كمان و لا ايه ، عيب كده ، و بعدين يعنى ايه نسجنك من غير ما تعترف ، اظن انت اللى كتبت بنفسك انك كنت سايق ، و ما حدش ضغط عليك ، بس الموضوع داخل فى جنايه و شوكت خوفنى اوى على شيرين ، و احنا مقدرين شهامتك و تاكد ان بابى مش حايسيبك حتى لو الدفاع عنك كلفه ملايين ، و اطمن شيرين صحتها زى الفل دلوقتى خلاص و حاتخرج النهارده ان شاء الله
رد حسام ذاهلا و قد بدات الدموع تنحدر من عينيه :
ملايين ايه ، و دفاع ايه ، انا مستعد اموت فدا شيرين ، انتى بالذات عارفه انا باحبها قد ايه ، طيب بس طمنينى عليها ، هى كويسه ؟
كان الدمع قد بدا يطفر من عينى

شهيره و هى تعلم انها تقطعه

بسكين بارد ، لكنها تذكرت

رغبة اختها فى انقاذ مستقبله و
اكملت :
بص يا حسام ، احنا حانبعت حد من سواقين بابى يشيل القضيه يعنى لو الامور ساءت زياده ، و طبعا حاندفع دية القتيل ، لكن ارجوك مش عايزين اى حاجه تربط بينك و بين شيرين دلوقتى لحد ما الموضوع يعدى ، انت عارف يوم واحد فى القسم بالنسبه لواحده فى مركزها ممكن يعمل ايه فيها و فى بابى ، و الانتخابات على الابواب ، و الجرايد لما تصدق حاتكتب و تعمل فضايح ..
حسام : قولى كده يا شهيره ، هى الجرايد كتبت عنى حاجه ؟ كتبت خطيب بنت الحديدى ؟ عشان كده مستعرين منى ، انا عايز اشوف شيرين حالا ً لو سمحتى
شهيره : لا ما كتبتش لحد دلوقتى ، بس احنا بنطلب منك انك تمشى فى اجراءات البعثه بتاعتك ، و احنا حانساعدك تسافر ، و المساعده بدات بالفعل لما والد شوكت اوقف قرار منعك من السفر ، و شيرين حتسافر امريكا مع شاهى عشان تكمل دراستها هناك ، هى مش حمل جامعة القاهره و لا الزحمه و البيئه دى
و بالمره تغير جو بعد ما الحادث اثر على اعصابها جدا .
حسام : زحمه ؟ بيئه ؟ عارفه يا مدام شهيره ، انا خلاص مش عايز اشوف شيرين ، ما كنتش اتخيل ان موقف بسيط زى ده يفرق بينى و بينها ، الظاهر انى كنت لعبه عجبتها على الرف ، و طلبتها من بابى ، و بابى وافق يجيبها لها ، و دلوقتى خلاص ما عادتش عايزاها ، قوليلها حسام بيقولك شكرا الف شكر[/size]

[/size]

[size=21]الحلقة السادسة و العشرين

و لكن كلام ام حسام معه ، جعله

يعيد التفكير ، انه يريد ان يراها ،

من حقه ان يكلمها ، و يسمع

منها ، ولو لمره واحده قبل ان

يسافر

و لكن كيف ؟ من الممكن ان

يذهب لمقابلتها و يمنعوه مثل

المره الماضيه

لكنه وجد نفسه ينزل لسيارته ، و

هو لا يزال يفكر كيف يراها ، و

قاده الطريق الى هناك ، الى

منزلها ، لم تكن اول مره ، كان

يمر بالمنزل وحوله مرات كل

يوم بحجج مختلفه عله يرى منها

لمحه واحده تعينه على طول

الفراق

ماذا يفعل فى هذا الملعون

الصغير

قلبه

انه لا يزال ينبض بحبها و يتغنى

باسمها كما كان

و اكثر

امام منزلها ، و جد ثلاث سيارات

فان كبيره فى الشارع مفتوحة

الابواب الخلفيه و الجانبيه

و يتم انزال عدد كبير من

الحقائب فيها ، وقف على مقربه

من المنزل بحيث لا يراه احد ،

مترقبا ملهوفا

و نبضات قلبه تتسارع

و راى امها تنزل مرتديه ملابس

بيضاء و حجابا ابيض ، ثم راى

والدها يرتدى جلبابا ابيض ، و

بعد برهه

وجد شريف يخرج من الباب و

بصحبته ....شيرين

كانت شيرين ترتدى ملابس

بيضاء فضفاضه هى الاخرى ،

اخفت هزالها و انخفاض وزنها ،

و تلف راسها بطرحه بيضاء

كبيره ، و عيناها خلف نظاره

سوداء اخفت معظم وجهها

و مع ذلك عرفها ، من اول وهله

عرفها

فوجىء حسام بنفسه ، و قد انتابته

شجاعه لم يعرفها قط فى نفسه

قطع الطريق جريا ليجد نفسه

يقف وجها لوجه امامها ، و

يتاملها مليا

وهو يلتقط انفاسه المبهوره

بصعوبه

لم يدر هل الجرى ما تسبب فى

النهجان ، ام اثارة الموقف

و نظر الى وجهها

ياه ، هل من الممكن ان يطعن

هذا الضعف و الجمال احدا حتى

الموت كما فعلت معه

نظرت اليه شيرين ذاهله غير

مصدقه لمجيئه هنا

غير مصدقه انها راته قبل ان

تسافر ، و قد باتت ليلتها امس

تتمنى رؤيته ولو فى الاحلام

هل جرحته لهذه االدرجه ، كان

يبدو مختلفا تماما ، اصابه هزال

و لم يحلق ذقنه منذ ايام ، حتى

ملابسه كانت غير مهندمه ، و

عيناه زائغتان كانه لم ينم منذ

سنوات

حزنت لما اصابه ، رغم انه اثبت

لها عمق حبه ، يكفى مجيئه فى

هذه اللحظه ليثبت مدى هذا

العمق

لا تدرى هل تفرح ام تحزن

.......هل تستمر فى التمثيليه

بعدما راها بهذا الضعف

ام تنهار و تخبره بالحقيقه

و اصاب الذهول كلا من شريف

و والديه فلم ينبس احدهم ببنت

شفه ، و ظلا يراقبان ما يسفر

عنه لقاء العاشقان

نظر حسام لشيرين بعينان
زائغتان تملؤهما الدموع و لم يقل غير : ليه ؟؟
نظرت اليه شيرين و قد بدات الدموع تنهمر من عيناها و قالت : عشان بحبك
حسام : بتحبينى ؟ حقيقى يا شيرين ؟
شيرين : ايوه يا حسام باحبك ، و ربنا عالم انك اغلى من حياتى
حسام وهو يهز راسه يمنه ويسره : و انا بحبك يا شيرين ، و مش حاسالك ليه ، خلاص مش عايز اعرف سيبتينى ليه ، انا بس عاوزنا نرجع لبعض ، نرجع دلوقتى و عمرى ما حاسألك ليه
اندهشت شيرين ،و ازداد المها و

حزنها على ما سببته له من جراح

، للدرجه دى ؟ ده حتى مش

زعلان منى ، ولا من بابى ، ده

زعلان بس على الفراق ، اعمل

ايه بس يا ربى ، خلعت شيرين

نظارتها و بدا وجهها ذابلا من

اثر المرض و لكن عيناها ، كما

هما تلمعان بحبه و بدموع فراقه

شيرين : انا مش عايزه اعذبك يا حسام ، انا مريضه يا حسام ، قلبى ضعيف و مسافره اعمل عمليه ممكن تنجح و ممكن لا ، ممكن اعيش و ممكن لا ، عشان كده سبتك عشان ما تتعذبش بموتى او على احسن الظروف لو العمليه نجحت تتعذب بمرضى و بعدم قدرتى على الحياه الطبيعيه و على الانجاب
نظر اليها حسام و هو غير

مصدق لما يسمعه ، ليته مات

قبل ان يرى عذابها ، و لاول مره

منذ حواره مع شهيره تتفتح

عيناه ، لاول مره يرى ان وزنها

انخفض الى النصف ، و وجهها ،

احقا عين المحب ترى غير

الناس ، ان وجهها ذابل و حزين

و هتف من اعماقه :
فداكى عمرى يا شيرين
كان هذا هتاف قلبه و لسانه فى

نفس اللحظه و استمر الدمع

يجرى من عيناه و قد ركع على

الارض و امسك بيدها التى

كانت لا تزال تحمل دبلته و لثم

يداها بشفتيه

قائلاً : تتجوزينى يا شيرين ؟
نزلت شيرين هى الاخرى امامه

على ركبتيها ، و سحبت كفها

من بين يديه لتربت راسه و

تمسك بوجهه و تقول :
من يوم ما عرفتك ، و انا معتبره انى خلاص اتجوزتك و دبلتك و قلبك لسه لابساهم و وصيت لو مت ، اموت و انا لابساهم
حسام : كده يا شيرين ؟ كنت عايزه تسيبينى ؟ حتى لو ربنا كتب الفراق ، ما يبقاش بايدينا يا شيرين
شيرين : ما هانش على تتعذب معايا
حسام : اتعذب معاكى احسن ما اتعذب من غيرك طول عمرى
شيرين : كان نفسى تفضل صورتى فى قلبك زى ما هى ، من غير مرض من غير الم ، من غير ..... شفقه
حسام : الشفقه دى بين اتنين اغراب ، و انت لسه اجمل بنت و حاتفضلى طول عمرك كده فى نظرى حتى لما يبقى عندك تمانين سنه
شيرين : تمانين طيب قول تسعتاشر سنه
لملمت نفسها و كتمت دموعها

حين رات دموعه بسبب جملتها

الاخيره و قالت :
انا مسافره السعوديه اعمل عمره مع مامى و بابى و شريف ، و شاهى سبقتنى على امريكا عشان حجز المستشفى و الاتفاق مع الدكاتره و باذن الله حانحصلها كمان اسبوع
حسام : ان شاء الله حاكون معاكى
شيرين : انا محتجالك يا حسام ، كذبت على نفسى كتير ، لكن انا محتاجاك اوى ، بس فى نفس الوقت محتاجه احس انى ما اثرتش على حياتك و حرمتك من بعثتك و دراستك
، حسام : و انا بين ايديكى يا حبيبتى ، و حافضل كده طول عمرى و البعثه ممكن تتاجل
شيرين : كنت اتمنى من قلبى انى اكون سبب سعادتك مش سبب حزنك و وجعك فى الدنيا دى يا حسام ، بس مش بايدى ، صدقنى انا ما كنتش اعرف انى عيانه
حسام : و مين فينا بيختار يا شيرين ، لكن لازم نرضى بقضاء الله
و لاول مره يتدخل هشام بك فى الحوار :
انا آسف يا حسام يا ابنى ، دى كانت غلطتى انا من الاول ، صدقنى ما كانش المقصود نخبى عليك انت ، كان بس غرضى شيرين ما تعرفش حاجه الا بعد ما تخلص السنه دى ، عشان تركز فى دراستها ، و عشان كان المفروض العمليه تتعمل فى الصيف الجاى ده
لكن حانقول ايه ، و ما تشاءون الا ان يشاء الله ، ربنا اراد ان حالتها تتاخر و بكده العمليه اصبحت ضروريه دلوقت
حسام : انا اللى اسف يا عمى ، كان المفروض اقابل حضرتك و اتكلم معاك ، لكن صدقنى لما بعت لى الفلوس حسيت انها اهانه و انك مش عايز تشوفنى تانى ، و افتكرت ان شيرين خلاص باعتنى ، و لو كنت اعرف من اول يوم شفتها فيه انها مريضه ، كل اللى كان حايحصل انى احبها زياده ، انا باترجاك يا عمى ، تكتب كتابنا قبل ما تسافروا السعوديه ارجوك ، عشان فى خلال اليومين الجايين انا هاعمل كل جهدى احصلكم فى امريكا
شيرين : لا يا حسام ارجوك ما تسبش البعثه بتاعتك ، ، ده بالضبط اللى ما كنتش عايزاه ، انى اقف فى طريقك ، ممكن تسافر بعثتك و تطمئن على بالتليفون ، كفايه يكون قلبك معايا
حسام : ربنا يسهل ما تشيليش انتى بس اى هم ، ممكن نكتب الكتاب يا شيرين ؟
ممكن يا عمى ؟
هشام : بس يا بنى الطياره فاضل عليها تلات ساعات بس ، و احنا كنا نازلين نكشف على شيرين قبل السفر
حسام : خلاص حضرتك اسبقنى على المستشفى و انا هاحصلكم و معايا المأذون
رقص قلب شيرين الضعيف بين

ضلوعها ، وهى لا تتخيل انها

على بعد خطوات من تحقيق

الحلم الذى كانت قد فقدت الامل

فيه و قالت :
بس على شرط يا حسام ، ما تسيبش بعثتك و تيجى امريكا ، سيبها على الله و انا خلاص حابقى مراتك و حاطمنك بنفسى بعد العمليه ان شاء الله
حسام : ان شاء الله ، اللى انتى عايزاه انا هاعمله ، و مش هاسيب البعثه
شيرين : احلف
حسام : و حيات شيرين
اقبلت ام شيرين على حسام و

احتضنته بحب و كانت دموعها

ملء عينيها منذ لحظة وصول

حسام ثم قبلت راسه قائله : سامحنا يا حسام يا حبيبى ، انا لو اعرف انك بتحبها كده ما كنتش خبيت عليك من الاول ، بس انا خفت قلبها ينجرح و هى ما كانتش ناقصه ،لكن النهارده لما شفتها بتبتسم بعد طول غياب ، عرفت انت ايه بالنسبه لها ، ربنا يشفي حبيبتى و حبيبتك و يوفقكم سوا يا رب
قبلها حسام بحب و اخذ يطيب

خاطرها وكان فعلا يعذرها الان

فيم فعلت ، فقد كانت تعلم ان

شيرين ليست على ما يرام ، و

خافت يوم الحادث ان تتفاقم

حالتها وهو ما حدث بالفعل ، و

احس ان ما فعلته كان مجرد

تنفيس عن خوفها و هلعها على

ابنتها و على شريف ايضا .

فسامحها من قلبه
[/size]

ياااااااااه بجد على الحب بس مفيش كدا دلوقتى نهائى بجد رائع رائع
تسلم ايدك

تقبلى مرورى

والله يا توتا فيه الحب دة بس احنا اللى مبنعرفش نختار الانسان المناسب

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذه الصورة]

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذه الصورة]

» حسام وشرين الجزء الأخيررررررررررررررررررر
» حسام وشرين الجزء السادس
» حسام وشرين الجزء العاشر